ترجمه لهستانی شعر«میعاد» احمد شاملو از مجموعه‌ی «آیدا در آینه»



Ahmad Shamlou

czas spełnienia

przekraczając granice Twojego ciała kocham Cie

podaruj mi upragnione nocne skrzydła bym uchwycił twe odbicia

blask i wino

gwieździste niebo i napięty łuk mostu

podaruj mi tęczę

niech ostatnia kadencja

jeszcze raz zabrzmi w Twej tonacji

przekraczając granice własnego ciała

kocham Cię

w tej wielkie rozłące

gdzie kończy się już misja ciał

a płomień i szaleństwo serc i pragnień

całkowicie

nas ogarnia

i żadna myśl nie daje się zakląć w słowo

niczym dusza

która na końcu swej wędrówki

zostawia ciało na pożarcie sępom

przekraczając miłość

kocham Cie

wzbijając się ponad dźwięki i barwy

wykraczając poza nasze ciała

obiecaj mi spotkanie

میعاد

در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست می‌دارم.

آینه‌ها و شب‌پره‌های مشتاق را به من بده

روشنی و شراب را

آسمان بلند و کمان گشاده‌ی پل

پرنده‌ها و قوس‌و‌قزح را به من بده

و راه آخرین را

در پرده‌ای که می‌زنی مکرر کن.

در فراسوی مرزهای تنم

تو را دوست می‌دارم.

در آن دوردست بعید

 که رسالت اندام‌ها پایان می‌پذیرد

و شعله و شور تپش‌ها و خواهش‌ها

                                               به تمامی

فرومی‌نشیند

و هر معنا قالب لفظ را وامی‌گذارد
چنان چون روحی
                       که جسد را در پایان سفر،
تا به هجوم کرکس‌های پایانش وانهد...

در فراسوهای عشق

 تو را دوست می‌دارم،

در فراسوهای پرده و رنگ.

در فراسوهای پیکرهایمان

با من وعده‌ی دیداری بده.

اردیبهشت 1343

شعر «میعاد» از مجموعه‌ی «آیدا در آینه»، انشارات نگاه، صفحه‌ی 83، چاپ پنجم، 1372