در تاریخ نام بعضی کسان چنان ماندگار ست
که نمی توان به سادگی از کنارشان گذشت.یکی از این افراد نامدار تاریخ ایران
یعقوب لیث صفار ست.او اکنون غریبانه در شهری خفته در دل خاک ،جندی شاپور ،
آرمیده ست.
 |
 |
 |
جندی شاپور یکی از مهمترین شهرهایی بود که شاپور اول ساخت. جندی شاپور از همان بدو تأسیس یکی از مراکز علمی و پزشکی جهان آن روز در آمد و بنا بگفتهٔ تاریخ‌نویسان شاپور دستور داده بود تعداد زیادی از کتاب‌های طب یونانی را به زبان پهلوی ترجمه و در آنجا نگهداری کنند، خسرو انوشیروان در این شهر بیمارستان بزرگی ساخت و بر توسعهٔ دانشکدهٔ پزشکی آن افزود. با توجه به این نکته که شهر مذکور چند نام داشته، می‌توان دریافت که پیش از تجدید بنا در روزگار شاپور وجود داشته و ناحیه‌ای مسکونی بشمار می‌رفته‌است. معروف است که وی پس از غلبه بر والرین و ویران ساختن انتاکیه اسیران رومی را در این محل اسکان داد و نام آنرا وه اندیوک شاپور به معنی به از انتاکیه شاپور نامید. |
ابوحنیفه دینوری در کتاب اخبارالطوال در باره ی جندی شاپورگوید: چون شاپور پسر اردشیر بابکان به شهریاری رسید، لشکر به روم کشید پس چون به عراق بازگشت به خاک اهواز رفت و به جستجوی جای مناسبی برای احداث شهری پرداخت تا اسیرانی را که از خاک روم با خود آورده بود، در آن جای سکنی دهد، پس شهر جندی شاپور را بنیاد کرد و این شهر را به زبان خوزی نیلاط می گفتند، لیکن مردمش آن را نیلاب می‌خوانند. |
 |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر