"دریچه" به خاطر استفاده از عکس های آقای رضا خوشدل راد، سپاسگزاری و قدردانی بالابلندی به ایشان بدهکار است. سپاس ما از آقای خوشدل، عکّاس خوش ذوقی که موضوعات بکر و جالبی را برای عکاسی برمی گزینند.
ایشان در توضیح خود بر این عکس ها نوشته اند: " هزارسال ست که شعر رودکی زمزمه می شود اما از جوی مولیان چه مانده است. وقتی که در سمرقند در پی جوی مولیان بودم اغلب می خندیدند. بالاخره راننده ای پذیرفت مرا بدان جا ببرد."
آقای خوشدل سپاس ما را بپذیرید!
اگر " جوی مولیان " را از تاریخ و جغرافیا و شعر رودکی به خاطر نداریم، از ترانه مرضیه و بنان احتمالاً به یاد داریم. این عکس ها، همان جوی مولیانیست که زمانی بویش همراه با یاد یار مهربان می آمد و شعرش امیر قهرکرده را به بخارا بازگرداند.
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی های او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ مارا تا میان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی های او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ مارا تا میان آید همی
ای بخارا شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان سرو سوی بوستان آید همی
بوی جوی مولیان یاد یار مهربان
منبع: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=177216109016038&set=a.177214429016206.43271.100001829496749&type=1&theater
 |
| جوی مولیان روزگاری رودی بزرگ بوده و امروز این است که می بینید. |
 |
| کودکان در جوی باقیمانده از مولیان آببازی می کنند |
 |
| پیرمرد محل رود بزرگ مولیان را نشانم می دهد.اینجا پلی بود که رود از زیر آن می گذشت |
 |
| مناره ای که در مرکز روستای مولیان و به یاد جوی مولیان بنا شده است. |
 | |||||||||
| از آن جوی مولیان این آب باریکه مانده است |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر